[و فرمود:] بخل ننگ است و ترس نقصان،، و درویشی کند کننده زبان- زیرک در برهان،، و تنگدست بیگانه در دیار خود بر همگان
[و فرمود:] بخل ننگ است و ترس نقصان،، و درویشی کند کننده زبان- زیرک در برهان،، و تنگدست بیگانه در دیار خود بر همگان
فطرت هر انسانی به پاکی تمایل دارد و از ناپاکی گریزان است. البته پلیدی های ظاهری زودتر به چشم می آید و افراد سریع تر از آن فاصله می گیرند اما نسبت به ناپاکی های باطنی گاهی غفلت می شود.
* چشم پاک که آلوده به نگاه مسموم و خیانت نیست
* گوش پاک که سخنان و آوازهای آلوده را نمی شنود
* فکر پاک که همواره به مطالب ارزشی مشغول است
* شکم پاک که حاضر نیست غذای حرام را در خود جای دهد
* پاک دامنی که انسان را از آلودگی به هوس رانی های شیطانی حفظ می کند
همه
[و فرمود:] آن که طمع را شعار خود گرداند خود را خرد نمایاند،، و آن که راز سختی خویش بر هر کس گشود، خویشتن را خوار نمود.، و آن که زبانش را بر خود فرمانروا ساخت خود را از بها بینداخت
باب المختار من حکم أمیر المؤمنین ( علیه السلام ) و یدخل فی ذلک المختار من أجوبه مسائله و الکلام القصیر الخارج فی سائر أغراضه
1-قَالَ ( علیه السلام ) کُنْ فِی الْفِتْنَهِ کَابْنِ اللَّبُونِ لاَ ظَهْرٌ فَیُرْکَبَ وَ لاَ ضَرْعٌ فَیُحْلَبَ
[فرمود:] هنگام فتنه چون شتر دو ساله باش نه پشتی تا سوارش شوند و نه پستانی تاشیرش دوشند- چنان زی که در تو طمع نبندند- .